Zo apart

Skye
Gevorderd paramiepje
Berichten: 432
Lid geworden op: 04-09-2010 11:54

Bericht door Skye » 19-12-2010 21:26

Ik denk zelf wel dat we meerdere levenslessen kiezen/meekrijgen.
Maar of je sterft wanneer deze voltooid zijn? Ik zie het niet om me heen gebeuren dat mensen gaan wanneer het hun tijd is, soms dan weer wel.
Ik denk zeker wel dat mensen terugkomen als de lessen nog niet zijn voltooid omdat ze bijvoorbeeld abrupt opgenomen werden.

Een van mijn oma's bijvoorbeeld, op haar 50e al gestorven, 1 nachtmerrie over haar gehad en daarna nooit meer contact gehad. Die is zeer zeker gereincarneerd, bijna direct, dat weet ik zeker. Het was heel plots en ze is meteen weer teruggegaan. Ik denk dat ze dingen wou gaan afmaken.

Mijn andere oma is vrij oud gestorven, wel met vreselijke pijn en dementie.
Maar die heeft er uiteindelijk toen ze al heen was vrede mee kunnen nemen. Dit was ook haar laatste leven want ik spreek haar nog steeds. Ongelooflijk.
Ik denk dat het ook haar wens is geweest toen ze haar leven instapte om zo'n leven te leven. Ookal was het pijnlijk voor ons allemaal.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 19-12-2010 21:34

Ik denk dat we boven ook wel voor kunnen kiezen door te zeggen, doe mij nu een rustig leven waarin ik me op een les focus die snel afgerond zal zijn en waarna ik dan toch nog lang zal blijven bij mijn familie om bij hun te zijn,
Soms lees je ook in boeken dat er na een ernstig leven een rustig leven volgt om gewoon even te leven.

Dat wat je schrijft over je oma en haar laatste leven, ik geloof dat zielen die al heel ver in ontwikkeling zijn vaak levens van pijn kiezen, waarin ze zelf pijn of moeilijkheden hebben.
Maar ze zullen nooit misbruik of wat ook van iemand maken want dat zijn naar mijn idee zielen die nog in de laagste sferen zitten.
Dementie lijkt me moeilijk voor de familie, maar vooral voor jezelf. Ze heeft dus een moeilijke les gekozen vanuit haar al zeer ontwikkelde ziel denk ik.

Skye
Gevorderd paramiepje
Berichten: 432
Lid geworden op: 04-09-2010 11:54

Bericht door Skye » 19-12-2010 21:37

Ik denk het ook. Misschien ook een soort van "bijkomen".

Het is inderdaad heel moeilijk geweest, voor ons allemaal. Maar misschien nog wel het meest voor haar. Een keer vroeg ze ons, waarom zijn jullie nou zo lang niet meer geweest? Ik heb jullie al een maand niet meer gezien!
Terwijl we er vorige vrijdag nog op bezoek waren geweest. Ik toen heel erg moeten huilen als klein kindje, dat herinner ik me nog. Maar zij was er natuurlijk stellig van overtuigd dat we haar gewoon heel lang niet meer opgezocht hadden terwijl zij met zoveel pijn in het ziekenhuis lag. Heel verdrietig was ze. Veel van haar dood heeft ze niet meegemaakt. Ze is heel vredig in haar slaap gestorven. Het was gewoon ineens over.

Wat me opvalt is dat 9 van de 10 sterfgevallen om me heen van mensen van wie ik heel veel houdt met longen te maken hebben. Kies ik daar ook zelf voor of die mensen? Allebei?
De enige wet is liefde, en liefde de wet.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 19-12-2010 21:43

Ja dat zijn moeilijke momenten. Mijn omas waren ook beiden dement.
Soms leek het alsof ze ons herkende en soms ook weer helemaal niet. Het lijkt me erg voor jezelf als je zo gevangen zit in je gedachten.

Ik denk dat sitauaties allemaal anders zijn.
Wat je schrijft over de longen. Misschien heb je daar in een ander leven moeite meegehad en passeert het je nu weer uit allerlei hoeken om je de kans te geven het anders te verwerken dan toen. Die mensen hebben er misschien voor gekozen om hun lessen met de jouwe samen te voegen. Maar als je een longziekte hebt in dit leven heeft het vaak ook met jezelf te maken denk ik. Maar ik denk dat we de meeste zielen ook al kennen dus zijn lessen misschien ook makkelijk in bepaalde verbanden samen te voegen.
Het schijnt zo te zijn dat je zeker 1000 zielen kent uit je andere leven, die je ook weer op dit pad treft.

Ik denk dat ze in het hiernamaals erg goede scriptschrijvers hebben die onwijs goed zijn in het vebanden leggen, rollen invullen en neerzetten, mensen elkaar weer laten ontmoeten in een precies passende rol met lessen die op elkaar aansluiten.

Skye
Gevorderd paramiepje
Berichten: 432
Lid geworden op: 04-09-2010 11:54

Bericht door Skye » 19-12-2010 21:46

Tsjah anders verwerken. Misschien ben ik dan nu helemaal niet goed bezig.
Al vind ik zelf dat ik er aardig goed doorheen ben gekomen. :)

Over scriptwriters gesproken. Soms lijkt het leven wel een grote soap.
Ene keer lachen, de andere keer huilen. Veel drama en cliffhangers.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 19-12-2010 21:52

Geen idee hoor over dat verwerken, was meer een voorbeeldje. En omdat we niet direct het inzicht van andere levens bij de hand hebben weten we ook niet altijd of we het nu anders doen.
Maar ik denk dat de dingen soms ook heel anders komen dan wij ze zien.

Ik las een verhaal over een man die in een oerwoud aan het jagen was, hij verzorgde een gewond dier, en kreeg daarom bloed van het dier aan zich. Er kwamen grote jachtdieren op dat bloed af, en rennend ging hij naar een dorp. Hij rende voor zijn leven met op de achtergrond het gebrul van die wilde jachtdieren. Op hem af kwamen toen heel in de verte dorpelingen met zware trommels waar ze op sloegen. hij zwaaide en riep maar ze waren nog te ver.
Uiteindelijk is hij opgegeten door die wilde dieren.
Toen hij weer een nieuw leven inging zei hij, ik wil absoluut niet van die wilde dieren in mijn leven zelfs niet als ze in een dierentuin zitten en ik wil niet in een oerwoud leven, geef mij maar een blank tintje. Hij was te getraumatiseerd door wat hij had meegemaakt.

Hij trof in zijn nieuwe leven niets van dat, maar hij on de vreemde reacties niet verklaren die hij had als hij een trommel hoorde. Hij werd dan helemaal gek. Bij dat aspect had hij niet nagedacht toen hij koos.
Het tromgeluid deed hem aan de dorpelingen denken en bracht hem onbewust in verband met dat leven.

De longen in jouw leven kunnen ook een heel ander aspect bevatten dan dat we zelf vaak denken.
Het kan ook zijn dat ze totaal niets met ziekte of wat dan ook te maken hebben op jouw pad maar iets totaal anders.

Skye
Gevorderd paramiepje
Berichten: 432
Lid geworden op: 04-09-2010 11:54

Bericht door Skye » 19-12-2010 21:57

Zo hey, klinkt wel gruwelijk wat die man heeft meegemaakt. Maar ik denk ook niet dat je aan alles kan denken als je weer een nieuw leven ingaat.
Ik hoor wel vaker van onverklaarbare angsten of reacties.

Misschien had ik zelf wel iets met mijn longen? Misschien wou ik mensen graag bijstaan omdat ik weet hoe het voelt? Dan zou ik het wel onbewust gedaan moeten hebben want ik herinner me er niets van.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 19-12-2010 22:03

Nee je kunt niet aan alles denken...
Zo stond er ook een verhaal in van een vrouw die altijd moest overgeven als ze wierrook rook. Zij bleek in een vorig leven verkacht te zijn door iemand van een kerk waarbij op dat moment wierrook in de kerk brande.

Ze zeggen dat allee dingen waar je een hekel of aversie tegen hebt en alle dingen die je heel erg waardeert vaak echt wel in verband staan met andere levens, ook dingen waar je helemaal niet over nadenkt.

Als je naar jouw leven nu kijkt, dan moet je haast ongetwijfeld wel iets met het Mediumschap te maken hebben gehad, of met hekserij, want dat trekt je aan. Je mocht toen misschien niet gehoord worden, en nu ook nog niet altijd, maar nu kun je er misschien nog verandering in aanbrengen,
Misschien was je lerares in vroeger tijden want ook dat trekt of trok je aan.
De hoofdlijnen uit je leven zeggen altijd wel iets denk ik.

als ik naar mezelf kijk denk ik dat het ook zoiets kan zijn.
En ik denk dat ik in een leven jong gestorven ben en dat ik daarom nu soms denk dat ik niet oud wordt.
Ik denk ook wel dat ik eens een kind verloren ben omdat ik nu soms panisch ben als ze over moeten steken en dergelijke.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 21-12-2010 20:30

Omdat de dood van dat meisje dat vrijdag overleden is toch wel aan het denken zet, heb ik me er weer wat in verdiept.. Waarom sterft iemand zo jong.
Vanuit de reiincarnatieleer vond ik dit stukje´..

Andere zielen kiezen ervoor om jong te overlijden. Dit hoeft niet altijd een levensles te zijn. Het
feit dat ze de verkeerde ouders hebben gekozen en zo het vervolgen van hun levensles al vroeg in hun leven in gevaar zien
komen, kan een ziel al doen besluiten om vroeg te overlijden door bijvoorbeeld een ziekte. Ze zullen dan snel weer reïncarneren
bij andere ouders om hun levensles te vervolgen. Het kan ook zijn dat de ziel een korte levensles hoeft door te maken of dat
het een levensles is voor de ouders om te leren om te gaan met het verlies van een kind.

Mirre
Gevorderd paramiepje
Berichten: 462
Lid geworden op: 13-09-2010 21:20

Bericht door Mirre » 24-12-2010 21:49

Ik heb in ieder geval al gevraagd waar je vriend in 1 van zijn levens woonde, en dan krijg ik Oberhaus.
Zal misschien Oberhausen moeten zijn?

Heb vanavond ook voor iemand anders nog geprobeert, daar kwam een heel vreemd iets uit, ik wilde uiteraard perse weten of dat iets bestaands was, en het komt uit Uganda. Toch apart.
Ik begin steeds meer vertrouwen te krijgen.
vorige week had ik voor iemand geschreven, en heb ik mijn Gids om een teken verzocht. Dat geeft me dan vertrouwen. Ze schreef dat ze die vrouw waarvoor ik geschreven had een Vlinder op papier zou zenden.
de rouwkaart die we van de week krgeen van dat meisje waar ik over schreef bevatte ook een Vlinder.
Dus vertelde ik tegen die vrouw dat ik daar wel van geschrokken was, dat ik haar de Vlinder liever niet geschonken zag in de vorm van een rouwkaart. Maar toen zei ze dat het niet zo was, omdat ze die dag ook een kaart van haar tante had gekregen die ook een Vlinder op de voorkant had en dat was een vrolijke kaart.

Het gaf me zoveel vertrouwen dat mijn Gids met me samenwerkt, en me de tekens voor het geloof in ons wil zenden.
Stiekum denk ik dan toch weer is het geen toeval. Maar ja we krijgen niet elke dag een Vlinderkaart in de bus.

Plaats reactie