Het blijft idd wel eens moelijk Dimitrov, ik probeer er wel altijd allert op te zijn hoe ik reageer. Soms merk ik nog wel eens dat ik mijn stem heb verheft en heb ik spijt van.
Opzich denk ik wel dat ik gemiddeld genomen wel het kidn zichzelf laat zijn, en zo goed mogelijk probeer af te wegen wat moet uit bescherming, en wat kan ik laten gaan.
Mijn dochter houdt niet zo van zwemles, ik denk mede door het strenge regime dat daar heerst. Ik heb dan zoiets van ik wil wel, en dan is het dus eigenlijk moeten dat je je diploma haalt want ik ben bang dat je anders ergens verdrinkt. Maar ik ben niet als de meeste moeders, je moet door voor je B en C. Andere moeders vinden het raar dat ik met alleen A tevreden ben. Dan ben ik wel zo, als je kunt zwemmen is het mij goed, en hoef je niet door als je niet wilt.
Met eten ben ik ook makkelijk, ik biedt wel gezond eten aan, maar dring niet aan, ik ga ervan uit dat ze eten als ze het nodig hebben.
En met uitspattingen en misdragingen horen ze het natuurlijk wel maar ik ben niet zo van straffen. Ik denk dat het meestal zo is, dat als kinderen zich misdragen er in de omgeving iets is waardoor ze zo doen.
En dat zijn denk ik ook vaak de boodschappen die kinderen geven, als ze ergens tegen aanschoppen zit er vaak een boodschap in.
Kinderen
-
Dimitrov
- Berichten: 223
- Lid geworden op: 16-09-2010 20:10
Tja wat moet ik zeggen Mirre...zoals ik al eerder zei....."je begrijpt het!" kiss
Heb net een gesprek met de kinderen en mij vrouw gehad, zij wil regels opstellen voor het gebruik van de computer e.d. In het bijzijn van de kinderen heb ik gezegd dat ik het ook niet altijd even leuk vind als ze de hele tijd achter de computer zitten en geen klusjes uit zichzelf doen en ook niet blij zijn als we het vragen maar om nou regels op te stellen ......
Maar mijn vrouw ergert zich eraan en ik probeer mij goed te voelen wat een ander ook doet...en dat lukt aardig.
Om samen de regels te bedenken lukte ook niet......
Ook heb ik gezegd dat ik niet de aardige vader probeer te spelen omdat ik niet voor de regels ben.
Op school laatst een hele dag voor de klas(5/6) gestaan en de regels aardig soepel gehanteerd.....alles ging misschien niet allemaal even goed maar ik voelde me goed en de kinderen ook volgens mij. Nadehand denk ik van dit had wel even zo gekund en dit en dat.....
Maar als ik dan af en toe de leerkrachten hoor schreeuwen......niet emotie , maar om er proberen bovenuit te komen en jij moet dit en jij mag dit niet....etc met andere woorden ik ben de baas....hmm dan ben ik blij dat ik het op deze manier probeer.
uch
Helemaal juist engeltjeEn dat zijn denk ik ook vaak de boodschappen die kinderen geven, als ze ergens tegen aanschoppen zit er vaak een boodschap in.
Heb net een gesprek met de kinderen en mij vrouw gehad, zij wil regels opstellen voor het gebruik van de computer e.d. In het bijzijn van de kinderen heb ik gezegd dat ik het ook niet altijd even leuk vind als ze de hele tijd achter de computer zitten en geen klusjes uit zichzelf doen en ook niet blij zijn als we het vragen maar om nou regels op te stellen ......
Maar mijn vrouw ergert zich eraan en ik probeer mij goed te voelen wat een ander ook doet...en dat lukt aardig.
Om samen de regels te bedenken lukte ook niet......
Ook heb ik gezegd dat ik niet de aardige vader probeer te spelen omdat ik niet voor de regels ben.
Op school laatst een hele dag voor de klas(5/6) gestaan en de regels aardig soepel gehanteerd.....alles ging misschien niet allemaal even goed maar ik voelde me goed en de kinderen ook volgens mij. Nadehand denk ik van dit had wel even zo gekund en dit en dat.....
Maar als ik dan af en toe de leerkrachten hoor schreeuwen......niet emotie , maar om er proberen bovenuit te komen en jij moet dit en jij mag dit niet....etc met andere woorden ik ben de baas....hmm dan ben ik blij dat ik het op deze manier probeer.
uch
Ik weet wie ik wil zijn, en handel daar naar.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Je bent vast een hele schappelijke lieve leraar Dimitrov. Ik moet er niet aan denken van die schreeuwers. Maar het zal vast onmacht zijn, de grootste schreeuwers hebben het misschien het minst onder controle.
Je verhaal over klussen in huis zette me aan het denken. Mijn kinderen zijn nog heel jong dus echt klussen als afwassen enzo zit er nog niet in. Ik vind het wel belangrijk straks dat ze helpen en weten dat niks zomaar gebeurt. Ik draag mijn dochters nu wel eens op de ruimen, als hun kamer rommelig is. Je kunt niet alles neergooien en verwachten dat een ander het opruimt. Maar wat ik ook zeg, ze doen het niet. Ik vraag me dan af, waarom doen ze het niet? Waarschijnlijk omdat ze er zelf geen last van hebben en denken wat doet mams moeilijk, is het nou zo erg? Dus is het dan weer zo dat ze op moeten ruimen omdat ik het belangrijk acht, en zij mij een spiegel voorhouden, is het echt zo belangrijk?
Ik vind het niet erg om zelf op te ruimen maar denk dan meer aan de achterliggende gedachte, van ze moeten, weer dat moeten, het nu leren, anders kunnen ze het later niet...
Maar als ik terugdenk aan mijn eigen jeugd, hoefden wij nooit een enkele klus in huis te doen, enkel eens de afwas samen. en ik ben nu iemand die wel in een dienstbaar beroep zit en graag anderen helpt. Dus of het echt altijd een hele grote invloed heeft?
Je verhaal over klussen in huis zette me aan het denken. Mijn kinderen zijn nog heel jong dus echt klussen als afwassen enzo zit er nog niet in. Ik vind het wel belangrijk straks dat ze helpen en weten dat niks zomaar gebeurt. Ik draag mijn dochters nu wel eens op de ruimen, als hun kamer rommelig is. Je kunt niet alles neergooien en verwachten dat een ander het opruimt. Maar wat ik ook zeg, ze doen het niet. Ik vraag me dan af, waarom doen ze het niet? Waarschijnlijk omdat ze er zelf geen last van hebben en denken wat doet mams moeilijk, is het nou zo erg? Dus is het dan weer zo dat ze op moeten ruimen omdat ik het belangrijk acht, en zij mij een spiegel voorhouden, is het echt zo belangrijk?
Ik vind het niet erg om zelf op te ruimen maar denk dan meer aan de achterliggende gedachte, van ze moeten, weer dat moeten, het nu leren, anders kunnen ze het later niet...
Maar als ik terugdenk aan mijn eigen jeugd, hoefden wij nooit een enkele klus in huis te doen, enkel eens de afwas samen. en ik ben nu iemand die wel in een dienstbaar beroep zit en graag anderen helpt. Dus of het echt altijd een hele grote invloed heeft?
-
Dimitrov
- Berichten: 223
- Lid geworden op: 16-09-2010 20:10
Mirre,
Daar worstel ik dus ook wat mee, maar het belangrijkste is m.i. dat je je goed blijft voelen en je niet ergert aan jouw kinderen hun gedrag en zo je dus goed blijft voelen.
Als ik hier meer over weet en beter begrijp dan meld ik het.
Misschien hebben zij ook een idee hoe het kan en wanneer.....
Zelf denk ik niet van moeten maar ik wil het wel graag, maar ze doen het nog niet zoals ik het graag zou willen zien...maar dat is mijn probleem denk ik.
Laatst moesten mijn dochter en ik van mijn vrouw (bericht per sms) de was ophangen. Ach zei ik laat mij het maar doen, vind ik wel even leuk....eigenlijk hoopte ik dat ze later zei van moet ik je even helpen o.i.d....maar het kwam niet jammer genoeg.
Ik deed het werk overigens wel met plezier
Zoals ik al zei, ik worstel ook nog hoor
Daar worstel ik dus ook wat mee, maar het belangrijkste is m.i. dat je je goed blijft voelen en je niet ergert aan jouw kinderen hun gedrag en zo je dus goed blijft voelen.
Als ik hier meer over weet en beter begrijp dan meld ik het.
Ja dat bekende moeten haha.....en als je moeten denk, voelen ze ook moeten en dan doen ze het juist niet.....Ik vind het niet erg om zelf op te ruimen maar denk dan meer aan de achterliggende gedachte, van ze moeten, weer dat moeten, het nu leren, anders kunnen ze het later niet...
Misschien hebben zij ook een idee hoe het kan en wanneer.....
Zelf denk ik niet van moeten maar ik wil het wel graag, maar ze doen het nog niet zoals ik het graag zou willen zien...maar dat is mijn probleem denk ik.
Laatst moesten mijn dochter en ik van mijn vrouw (bericht per sms) de was ophangen. Ach zei ik laat mij het maar doen, vind ik wel even leuk....eigenlijk hoopte ik dat ze later zei van moet ik je even helpen o.i.d....maar het kwam niet jammer genoeg.
Ik deed het werk overigens wel met plezier
Zoals ik al zei, ik worstel ook nog hoor
Ik weet wie ik wil zijn, en handel daar naar.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Maar worstelen is niet erg denk ik Dimitrov het is al goed dat je erover nadenkt.
Ik denk dat kinderen van tegenwoordig ook steeds meer willen laten zien, kijk binnen in je en niet buiten je.
Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger altijd zo graag lakschoentjes wilde, van die zwarte lage schoentjes met veel glimmende lak en diamantjes. Mijn moeder vond ze verschrikkelijk, tuttig en meer voor kouwe kakmensen zoals ze het noemde. Dus mijn zusje en ik kregen ze niet. Elke keer probeerden we het weer, maar mijn moeder gaf niet toe.
Dat doe je later zelf maar met je eigen geld zei ze dan.
Zelf maakt het me dus echt niet uit, de kinderen lopen dikwijls in kleding die ik niet mooi vindt, maar zij wel. Het enige waar ik wel op let is dat het betaalbaar is en voor de rest doen ze maar.
En dan denk ik weleens waarom deed mijn moeder toen zo moeilijk? En waarom heb ik dat zelf totaal niet? Ik denk dat het echt met de buitenwereld te maken heeft, ze mochten niet denken dat we tuttig waren of wat dan ook. En wat dan nog?
Of ze vond het zelf zo afschuwelijk dat ze er niet tegen aan wilde kijken.
Maar ja als je kind dat wel mooi vindt, wat is er dan belangrijker?
Ik denk dat kinderen van tegenwoordig ook steeds meer willen laten zien, kijk binnen in je en niet buiten je.
Ik kan me nog herinneren dat ik vroeger altijd zo graag lakschoentjes wilde, van die zwarte lage schoentjes met veel glimmende lak en diamantjes. Mijn moeder vond ze verschrikkelijk, tuttig en meer voor kouwe kakmensen zoals ze het noemde. Dus mijn zusje en ik kregen ze niet. Elke keer probeerden we het weer, maar mijn moeder gaf niet toe.
Dat doe je later zelf maar met je eigen geld zei ze dan.
Zelf maakt het me dus echt niet uit, de kinderen lopen dikwijls in kleding die ik niet mooi vindt, maar zij wel. Het enige waar ik wel op let is dat het betaalbaar is en voor de rest doen ze maar.
En dan denk ik weleens waarom deed mijn moeder toen zo moeilijk? En waarom heb ik dat zelf totaal niet? Ik denk dat het echt met de buitenwereld te maken heeft, ze mochten niet denken dat we tuttig waren of wat dan ook. En wat dan nog?
Of ze vond het zelf zo afschuwelijk dat ze er niet tegen aan wilde kijken.
Maar ja als je kind dat wel mooi vindt, wat is er dan belangrijker?
-
Angela
- Berichten: 88
- Lid geworden op: 01-07-2011 14:00
Mijn moeder maakte kocht wat wij aanmoesten. We mochten niet kiezen, zij kwam dan met kleren thuis waarin ik uitgelachen werd. Mijn moeder begreep dat niet.
Ik kom uit een gezin van 7, ik ben een nakomertje. Als je denkt dat de andere 6 de weg vrij gemaakt hebben voor mij, dan vergis je je. Ik was wel de enige die wat durfde te zeggen, maar ja, dat ligt aan jezelf. Zo ook met die kleren, dat ik die absoluut niet aan wilde, maar ...........ik had niets anders dus het moest wel.
Ik kan je hele verhalen vertellen over mijn moeder, die eigenlijk geen moeder is geweest. Ze kreeg 7 kinderen die ze allemaal hetzelfde beschouwde. Ook qua karakter terwijl we allemaal zo verschillend zijn.
Ik wilde dus geen kinderen, maar op 30 jarige leeftijd kwam de biologisch klok. Helaas heeft het niet zo mogen zijn, (mijn ex wilde geen kinderen) en dat vind ik (nog steeds) heel jammer. Omdat ik het eigenlijk zo veel anders als mijn moeder had willen doen. Maar het toeval (bestaat dus niet maar toch) wil dat ik zoveel familie karma heb, maar ook dat de geschiedenis van mijn moeder zich herhaald in mijn persoon, dat het goed is dat ik geen kinderen heb mogen krijgen.
Nu ben ik gelukkig (her) trouwt met mijn tweelingziel, die 2 kinderen heeft en wij zijn opa en oma geworden van een kleinzoon. Vorig jaar al dus hij is al 1 jaar geworden.
Soms loopt het niet zoals je het wilt, maar achteraf is het vaak soms beter dat zoiets loopt. In mijn geval zeker. (misschien leg ik het nog weleens uit wat ik bedoel.)
Ik kom uit een gezin van 7, ik ben een nakomertje. Als je denkt dat de andere 6 de weg vrij gemaakt hebben voor mij, dan vergis je je. Ik was wel de enige die wat durfde te zeggen, maar ja, dat ligt aan jezelf. Zo ook met die kleren, dat ik die absoluut niet aan wilde, maar ...........ik had niets anders dus het moest wel.
Ik kan je hele verhalen vertellen over mijn moeder, die eigenlijk geen moeder is geweest. Ze kreeg 7 kinderen die ze allemaal hetzelfde beschouwde. Ook qua karakter terwijl we allemaal zo verschillend zijn.
Ik wilde dus geen kinderen, maar op 30 jarige leeftijd kwam de biologisch klok. Helaas heeft het niet zo mogen zijn, (mijn ex wilde geen kinderen) en dat vind ik (nog steeds) heel jammer. Omdat ik het eigenlijk zo veel anders als mijn moeder had willen doen. Maar het toeval (bestaat dus niet maar toch) wil dat ik zoveel familie karma heb, maar ook dat de geschiedenis van mijn moeder zich herhaald in mijn persoon, dat het goed is dat ik geen kinderen heb mogen krijgen.
Nu ben ik gelukkig (her) trouwt met mijn tweelingziel, die 2 kinderen heeft en wij zijn opa en oma geworden van een kleinzoon. Vorig jaar al dus hij is al 1 jaar geworden.
Soms loopt het niet zoals je het wilt, maar achteraf is het vaak soms beter dat zoiets loopt. In mijn geval zeker. (misschien leg ik het nog weleens uit wat ik bedoel.)
Allerbelangrijkste wijsheid is Liefde...
-
Dimitrov
- Berichten: 223
- Lid geworden op: 16-09-2010 20:10
Jij maakt je dus niet druk om wat mensen ervan zouden zeggen
Heel goed Mirre! Zolang jij en de kinderen zich maar goed voelen toch!
Oh ja dit kreeg ik via de mail vandaag....heel toepasselijk dacht ik.
Ik hoop dat jullie het Engels machtig zijn....
The most significant thing for a parent to contribute to anyone is their own Connection and their own stability. An effective parent is a happy parent. An effective parent is a parent who laughs easily and often; and who doesn't take things so seriously.
--- Abraham
Heel goed Mirre! Zolang jij en de kinderen zich maar goed voelen toch!
Oh ja dit kreeg ik via de mail vandaag....heel toepasselijk dacht ik.
Ik hoop dat jullie het Engels machtig zijn....
The most significant thing for a parent to contribute to anyone is their own Connection and their own stability. An effective parent is a happy parent. An effective parent is a parent who laughs easily and often; and who doesn't take things so seriously.
--- Abraham
Ik weet wie ik wil zijn, en handel daar naar.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Ik denk dat er altijd een reden is vanaf boven waaromn wij geen kinderen krijgen, ook al hebben we er nu niet alle inzichten in. En dat hoeft helemaal geen negatieve reden te zijn maar kan ook een positieve zijn ter bescherming of wat ook.
Ik merk dat ik ook wel dingen van mijn moeder heb, die ik absoluut niet leuk vindt. De geschiedenis herhaalt zich soms toch ook als je het niet wilt.
Maar ik probeer het wel te doorbreken.
Ik merk dat ik ook wel dingen van mijn moeder heb, die ik absoluut niet leuk vindt. De geschiedenis herhaalt zich soms toch ook als je het niet wilt.
Maar ik probeer het wel te doorbreken.