Jullie religie?

[Dimitrov]

Ik heb vanaf mn 6 e ongeveer tm mn 15e mn opvoeding gekregen in het geloof van Jehova getuige en moet zeggen dat het mn jeugd en ook in mijn latere leven, aardig wat impact heeft gehad. En dan bedoel ik dit niet in de positieve zin. ben blij dat ik destijds ook gestopt ben, samen met mijn zus. Bij mijn zus heeft het een nog grotere druk op haar gelegd, zij heeft zelfs een zelfmoorpoging gedaan toen ze 18 was. Ieder zijn geloof hoor, maar ik blijf de rest van mijn leven atheist.

Monica,

Laatst een boek gelezen over een meisje met dit geloof en wat haar allemaal gebeurde.....verschrikkelijk. Moest denken aan dit bericht en dacht dat moet ik even kwijt. Sterkte Monica! uch

[Monica]

Mijn zus heeft zelfs op haar 18 e een zelfmoordpoging gedaan doordat ze geen lichtpuntjes meer zag in haar leven door dit geloof. Gelukkig op tijd in het zh..... Maar je wil niet weten wat er achter de schermen van dit geloof allemaal speelt.

[Dimitrov]

Nou ik geloof dat ik het me niet kan voorstellen Monica, ik ben geschrokken van datgene dat ik gelezen heb!

groet

[Skye]

Dat soort mensen zitten tegenover mijn raam. Aan de overkant dan.
Naast een kinderdag verblijf. Gelukkig is alles goed bebakent daar.

Vroeger kwam hier circus in de straat, nu kan dit niet meer omdat ze zo graag hun kerk daar wouden bouwen.

Jongetjes gestoken in kleine maatpakjes, meisjes altijd keurig in rokjes..En dan komt er wel eens wat naar buiten. Van heel die stroming hoef ik niets meer te weten. Allemaal onderdrukkerij. Gelukkig is niet iedereen zo, maar ze laten je niet zo makkelijk gaan...

[Mirre]

Ik had als kind zijnde een vriendje dat Jehova getuige was. Ik was toen nog heel jong een jaar of 8, we speelden vaak samen, ook bij hem thuis. Ik heb er toen weinig van meegekregen gelukkig. Ze hadden een groot gezin, waarvan nu niemand van de kinderen meer tot het Jehova geloof bekeerd is.
Ze mochten in eerste instantie niet meer thuis komen maar nu meen ik weer wel.
Ik kan me nog wel herinneren dat als er kinderen op school trakteerden hij nooit wat aan mocht nemen en dat vond ik altijd zo erg als kind zijnde. Ik weet niet of hij dat ook zo ervaarde.
Wat is daar de reden van? Dat je iets aan mag nemen?

[Skye]

Die is nieuw voor me Mirre. Misschien weet Dimitrov het. Ik kan alleen een gokje doen door te zeggen dat het eer aantast.

Ik googlede net, en toen las ik iets over de duivel naar binnen halen...Zou dit kunnen kloppen?

[Mirre]

Misschien klopt dat Skye.
Ze deden ook niet aan Sinterklaas en kerst, ze hadden hun eigen feesten. Ik had altijd zo een medelij als alle kinderen van Sinterklaas iets kregen en hun niet.

[Skye]

Jeetje dat klinkt echt vreselijk want dat is gewoon onderdeel geworden van de cultuur hier. Die feesten zijn er nu eigenlijk speciaal voor de kids, cadeautje, gezelligheid, liedjes zingen, extra lekker dineetje.

Ik had een keer een verhaal gelezen over een moeder en vader die een zieke zoon hadden die dood zou gaan als hij geen bloedtransfusie zou krijgen van zijn moeder. Die weigerde dat, want die was JG..Nou uiteindelijk schoot het er bij haar toch in. "Jee, mijn enige zoon gaat dood als ik nu niks doe."
Werd ze toch bloed donor voor haar zoon, en natuurlijk de gemeenschap uitgezet. Met zoiets zou je dan eigenlijk blij horen te zijn. Ze vieren ook geen verjaardagen.

Dus je mag de dag waarop je geboren bent niet eren, terwijl die zo belangrijk is, met degenen die van je houden? Het is de dan ook nog eens zogezegd de dag waarop J, je geschenkt heeft aan je ouders...Hoe denken zij daar dan over? Waarom vieren ze het dan niet?

[Mirre]

Ik heb geen idee hoe het allemaal zit. Ook met die bloedtransfusies niet. Ik heb wel laatst een boek van Jozef Rulof gelezen, daar stond in dat orgaandonaties niet goed zijn, en dat wij mensen niet doorhebben wat we daarmee aanhalen we denken goed te doen, maar halen een hoop ellende op onze hals. Volgens mij dachten ze daar in dat boek net zo over bloedtransfusies. Zo merk je dat er toch allemaal verschillende zienswijzes zijn.

[Skye]

Ik zou ze graag willen begrijpen, zodat ik ze een stukje liefde kan laten zien.
Want ik proef zoooo'n bittere nasmaak bij hen allemaal. Ze leven in een bubbel en doen letterlijk alles wat hen opgedragen wordt.

Op dat moment ben ik ook niet echt meer boos maar vind ik het zielig.

Aan de andere kant, de volwassenen zouden weer meer gezond verstand moeten hebben. Het beste voor je kind is wat elke ouder wilt. Maar het beste voor je kind is niet altijd hoe jij het wilt...