Ja maar het is maar net hoe je het bekijkt, voor hun is dat waarschijnlijk liefde.
In dat boek wat ik las stond dat iedereen zijn eigen oorzaak en gevolg en karma in het leven heeft, en als je een ander jouw bloed of orgaan geeft is dat goed, maar dan moet degene die het ontvangt een heel liefdevol mens zijn die in zijn leven weinig verkeerd karma opbouwt. Bij familie kun je daar meer vertrouwen in hebben, bij vreemden die je een orgaan geeft minder. Maar als je je kind iets uit je eigen lijf geeft, en die gaat op latere leeftijd dingen doen die karma veroorzaken, dan heb jij daar in het hiernamaals nog last van zeggen ze. Je deelt dan het karma las ik in het boek. En kunt dan in het slechtste geval ongelukkig zijn als je al gestorven bent.
Ik denk dat die mensen daar zo heilig in geloven dat ze, alles helemaal los willen laten en niet willen opzadelen met hun karma omdat ze bloed geven.
Want ook het persoon dat dan iets van jouw krijgt ontvangt iets van jouw karma zeggen ze in het boek.
We zien de dood altijd heel ernstig aan, maar velen zijn ook blij als iemand verder kan op zijn pad. Misschien zien die mensen het dan zo dat je moet kunnen loslaten, je kind geen bloed geven staat voor hun misschien als iemand liefhebben en dus loslaten en niet voor jezelf op de wereld houden. Het kind wil misschien ook graag blijven leven, maar als het gestorven is, is het misschien blijd thuis te zijn.
In dat boek staat ook dat je tijd allang bepaald is, als het kind op die tijd sterft is het zijn tijd. Alleen zelfmoord en Euthenasie brengen tijdstippen in de war, de rest is allemaal bepaald schrijven ze daar.
In mijn ogen moet je wel doen wat je kunt doen, maar de mensen die zo denken laten misschien alles aan dat idee over.
Jullie religie?
-
Skye
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 04-09-2010 11:54
Ik vind het vrij heftig om te denken dat karma in ons lichaam zou zitten. Dit zit in onze ziel. Want daar leren we onze lessen mee. Anders zouden we telkens alles vergeten als we dood gaan, en DAT zou weer niet de zin zijn.
Geest en lichaam kan alleen terwijl we nog in leven zijn niet zonder elkaar. Voor de rest staat geest en lichaam niet in verband met elkaar.
Ik ben in ieder geval al blij dat ze hier geen veldwerk meer komen doen. Maar die diensten...Ik had liever gezien dat ze ergens anders gebouwd hadden. Lekker circus in de straat.
Geest en lichaam kan alleen terwijl we nog in leven zijn niet zonder elkaar. Voor de rest staat geest en lichaam niet in verband met elkaar.
Ik ben in ieder geval al blij dat ze hier geen veldwerk meer komen doen. Maar die diensten...Ik had liever gezien dat ze ergens anders gebouwd hadden. Lekker circus in de straat.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Ja ik vind het ook vrij heftig.
Het wordt in dat boek uitgelegd als zijnde, als jij hoorvlies afstaat aan een blinde, en je geeft die blinde licht, maar die doet verkeerd met jouw licht. En pleegt bijvoorbeeld moorden in zijn leven, dan heb je daar last van.
Dan heb je jouw licht aan de verkeerde gegeven. En dat is dan weer iets van oorzaak en gevolg heeft, waar je niet opzettelijk iets aan kunt doen, want je geeft met de beste bedoelingen, maar je hebt het wel gedaan.
Ik vind het vrij ingewikkeld allemaal...
Weet ook niet wat ik er van moet denken, maar er stonden wel boeiende dingen in om over na te denken.
Ik denk dat pijn wel in het lichaam zit, maar uiteindelijk iets is wat bij je ziel hoort.
slechts 20 procent van de klachten en ziektes komen vanuit iets erfelijks of een andere reden. 80 procent van ziektes en pijnen komt vanuit iets in de ziel dat zich omzet in het lichaam.
Het wordt in dat boek uitgelegd als zijnde, als jij hoorvlies afstaat aan een blinde, en je geeft die blinde licht, maar die doet verkeerd met jouw licht. En pleegt bijvoorbeeld moorden in zijn leven, dan heb je daar last van.
Dan heb je jouw licht aan de verkeerde gegeven. En dat is dan weer iets van oorzaak en gevolg heeft, waar je niet opzettelijk iets aan kunt doen, want je geeft met de beste bedoelingen, maar je hebt het wel gedaan.
Ik vind het vrij ingewikkeld allemaal...
Weet ook niet wat ik er van moet denken, maar er stonden wel boeiende dingen in om over na te denken.
Ik denk dat pijn wel in het lichaam zit, maar uiteindelijk iets is wat bij je ziel hoort.
slechts 20 procent van de klachten en ziektes komen vanuit iets erfelijks of een andere reden. 80 procent van ziektes en pijnen komt vanuit iets in de ziel dat zich omzet in het lichaam.
-
Skye
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 04-09-2010 11:54
Natuurlijk kan je er zelf verward/boos/verdrietig over of om zijn dat deze voormalige blinde dat doet, maar je hebt er zelf denk ik geen last van, als in, je karma deel je nu met deze ex-blinde die een moord heeft begaan.
Ik vind het een interessante theorie, alleen niet iets wat ik zou kunnen geloven.
Pijn voel je inderdaad in het lichaam, alsook in de ziel. En zielepijn.
Andersom kun je ook weer klachten krijgen doordat je welzijn niet goed is.
Maar ik vind dat dat wel te ver reikt, je karma delen. Je deelt zeker geen ziel met iemand die op dat moment ook nog eens in leven is.
Ik vind het een interessante theorie, alleen niet iets wat ik zou kunnen geloven.
Pijn voel je inderdaad in het lichaam, alsook in de ziel. En zielepijn.
Andersom kun je ook weer klachten krijgen doordat je welzijn niet goed is.
Maar ik vind dat dat wel te ver reikt, je karma delen. Je deelt zeker geen ziel met iemand die op dat moment ook nog eens in leven is.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Ik zal dat stukje uit t boek eens opzoeken.
Ik weet niet helemaal exact meer hoe het er beschreven stond..
Alles heeft een oorzaak en een gevolg, en als een mens dat iets van jouw ontvangt daar iets verkeerd mee doet, dan is dat voor jouw ook een gevolg want als je het niet gegeven had, had het misschien niet gebeurt.
Mij lijkt dan dat de goede bedoeling erachter telt, maar in dat boek staat dat ze daar geen onderscheidt in maken, elk mens is gelijk dus voor iedereen geldt wat je aanraakt en aanwakkert moet je rechtzetten in karma.
Je zult elkaars ziel dan niet delen, maar je zult in het hiernamaals wel voelen wat er aangericht wordt met het licht dat je gegeven hebt, en je daar misschien niet prettig bij voelen, maar er komen uiteraard weer nieuwe kansen om het recht te zetten.
Ik vond het opzich wel een rare theorie, maar ik overdenk altijd alles..
Ik weet niet helemaal exact meer hoe het er beschreven stond..
Alles heeft een oorzaak en een gevolg, en als een mens dat iets van jouw ontvangt daar iets verkeerd mee doet, dan is dat voor jouw ook een gevolg want als je het niet gegeven had, had het misschien niet gebeurt.
Mij lijkt dan dat de goede bedoeling erachter telt, maar in dat boek staat dat ze daar geen onderscheidt in maken, elk mens is gelijk dus voor iedereen geldt wat je aanraakt en aanwakkert moet je rechtzetten in karma.
Je zult elkaars ziel dan niet delen, maar je zult in het hiernamaals wel voelen wat er aangericht wordt met het licht dat je gegeven hebt, en je daar misschien niet prettig bij voelen, maar er komen uiteraard weer nieuwe kansen om het recht te zetten.
Ik vond het opzich wel een rare theorie, maar ik overdenk altijd alles..
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
[iU hoort het, wij mensen bekijken alles vanuit ons eigen leven. Voor
ziel en geest, voor gene zijde, is toch alles anders. De mens kent zichzelf
niet en niets van het leven achter de kist. Geeft ge nog uw lichtje,
dame, mijnheer? U denkt er zeker nu al anders over? Ik zeg u, ik wilde
het ook eens doen. En als ik pertinent weet, dat de blinde mens
goed doet, lief is, kunt gij mijn bloed, mijn hart, mijn hersens, álles
van mij krijgen, nu al, als ge wilt. Voor Christus zet ik alles in en ik
meen het! Maar niet voor afbraak! Niets geef ik aan afbraak, want ik
geef een ander de mogelijkheid om kwaad te doen en dat loopt mij
achterna. Ik zit eraan vast. Wetten zijn het, die wij als mens niet kunnen
ontlopen! En hieraan denkt geen mens. Daarom is de mens dan
ook onbewust!’
][/iHier een stukje uit dat boek, het is wel een beetje ouwerwets geschreven..
ziel en geest, voor gene zijde, is toch alles anders. De mens kent zichzelf
niet en niets van het leven achter de kist. Geeft ge nog uw lichtje,
dame, mijnheer? U denkt er zeker nu al anders over? Ik zeg u, ik wilde
het ook eens doen. En als ik pertinent weet, dat de blinde mens
goed doet, lief is, kunt gij mijn bloed, mijn hart, mijn hersens, álles
van mij krijgen, nu al, als ge wilt. Voor Christus zet ik alles in en ik
meen het! Maar niet voor afbraak! Niets geef ik aan afbraak, want ik
geef een ander de mogelijkheid om kwaad te doen en dat loopt mij
achterna. Ik zit eraan vast. Wetten zijn het, die wij als mens niet kunnen
ontlopen! En hieraan denkt geen mens. Daarom is de mens dan
ook onbewust!’
][/iHier een stukje uit dat boek, het is wel een beetje ouwerwets geschreven..
-
Skye
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 04-09-2010 11:54
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Idd een boek leest men vrijwillig.
Ik haal altijd uit alle boeken iets waar ik wat aan heb, en de rest gooi ik overboord.
Ik ben trouwens zelf ook geen donor. Ik vind het wel heel goed als anderen het doen en een ander helpen. Maar iets houdt me tegen, en ik weet niet precies wat.
Toch misschien het idee dat er iemand rondloopt met jouw spul en slecht doet.
Mensen zeggen dan ach joh, daar merk je zelf toch niets meer van, maar ik denk dat we straks gerust nog wel zicht op die dingen hebben.
Ik denk er niet zo over als in het boek staat, maar schijnbaar zit er toch iets in mijn geest dat zich iets herinnert het niet te doen.
Heel vaag af en toe, soms zetten we stappen waarvan de reden waarom we iets niet doen heel diep in ons ligt en we kunnen er niet bij. Maar volgen toch het gevoel het niet te doen.
Ik haal altijd uit alle boeken iets waar ik wat aan heb, en de rest gooi ik overboord.
Ik ben trouwens zelf ook geen donor. Ik vind het wel heel goed als anderen het doen en een ander helpen. Maar iets houdt me tegen, en ik weet niet precies wat.
Toch misschien het idee dat er iemand rondloopt met jouw spul en slecht doet.
Mensen zeggen dan ach joh, daar merk je zelf toch niets meer van, maar ik denk dat we straks gerust nog wel zicht op die dingen hebben.
Ik denk er niet zo over als in het boek staat, maar schijnbaar zit er toch iets in mijn geest dat zich iets herinnert het niet te doen.
Heel vaag af en toe, soms zetten we stappen waarvan de reden waarom we iets niet doen heel diep in ons ligt en we kunnen er niet bij. Maar volgen toch het gevoel het niet te doen.
-
Skye
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 432
- Lid geworden op: 04-09-2010 11:54
Ja daarom zei ik ook, je zult er best wel last van kunnen hebben, in de zin van dat je het ziet en dan denkt van goh wat zonde, en er spijt van hebben. Maar ik betwijfel sterk of dat karmische gevolgen heeft voor jou. Voor de ander sowieso wel maar misschien hoor het ook weer bij zijn les.
De enige wet is liefde, en liefde de wet.
-
Mirre
- Gevorderd paramiepje
- Berichten: 462
- Lid geworden op: 13-09-2010 21:20
Het lijkt me ook wel stug.. zeker als je de beste bedoelingen hebt gehad een ander te helpen.
Het is verder ook een best extreem boek. Ze zijn tegen Euthenasie en zelfmoord, omdat je dan je planning heel erg overhoop haalt en daar schiet je geen steek mee op.
Dat geloof ik dan opzich wel. Maar ze schrijven ook dat als je te vroeg aankomt na je dood, je slapende blijft tot je nieuwe leven, en dat kan ik me niet zo voorstellen.
Geloven jullie in strikte planningen, de tijd waarop we sterven staat exact vast? En gebeurt precies volgens planning en afspraak mits je geen zelfmoord pleegt of Euthenasie?
Het is verder ook een best extreem boek. Ze zijn tegen Euthenasie en zelfmoord, omdat je dan je planning heel erg overhoop haalt en daar schiet je geen steek mee op.
Dat geloof ik dan opzich wel. Maar ze schrijven ook dat als je te vroeg aankomt na je dood, je slapende blijft tot je nieuwe leven, en dat kan ik me niet zo voorstellen.
Geloven jullie in strikte planningen, de tijd waarop we sterven staat exact vast? En gebeurt precies volgens planning en afspraak mits je geen zelfmoord pleegt of Euthenasie?